راههایی برای اینکه بتوانیم چتر خود را بهتر کنترل کنیم
راههایی برای اینکه بتوانیم چتر خود را بهتر کنترل کنیم
اصلا مهم نیست که شما در چه سطحی از مهارت در این ورزش هستید و چند پرش سقوط آزاد در دفترچه پرش خودتان دارید . یاد گرفتن این مهارتها برای هر فردی و در هر سطحی در این ورزش ضروری است .
طی این نوشتار ۱۵ مهارت و تمرین را با هم مرور می‌کنیم که میتواند مهارت کنترل چتر شما را افزایش بدهد و فکر می‌کنم که فرا گرفتن آنها برای همه مفید باشد .
قبل از شروع بحث خواهش می‌کنم که این چند نکته مهم را در نظر بگیرید و حتما به آنها عمل کنید :
- قبل از انجام تمرین برای به دست آوردن این مهارتها حتما در مورد یک به یک آنها با مربی خود یا یک فرد با تجربه در این زمینه مشورت کنید و از نظرات آنها استفاده بکنید ، ولی یادتان باشه که خودتان را به این مورد محدود نکنید و در کنار این مشورتها به مطالعه در این مورد هم بپردازید و با دوستانتان راجع به آنها بحث کنید باور کنید که بعضی از اوقات حتی نظر افراد کم تجربه هم میتواند مفید و جالب باشد .
- تمام افرادی که همراه شما قصد پرش دارند و افراد روی زمین را از قصد خودتان مبنی بر اینکه تصمیم به انجام چه نوع تمرینی دارید آگاه کنید .
- در صورت امکان از روند تمرینات خود به وسیلهٔ دوستان و یا کسان دیگری که روی زمین هستند فیلم برداری کنید با این کار و مقایسه مرحله به مرحلهٔ آن میتوانید مراحل پیشرفت خودتان را ارزیابی کنید یا اشتباهات احتمالی را اصلاح کنید .
- حتما و حتما تمام این تمرینات را در ارتفاع بالا و ایمن انجام بدهید ( حداقل ۲۵۰۰- ۳۰۰۰ فوت ) ، تمرینات مربوط به فرود را هم برای دفعات اول در این ارتفاع انجام داده و سپس اقدام به انجام آنها در سطح زمین نمائید .
- در این نوشته هر کجا که صحبت از دور زدن و یا چرخش با چتر میشود ، منظور یک چرخش ۹۰ درجه میباشد ، به دلیل رعایت نکات ایمنی و اینکه چرخشهای بیش از ۹۰ درجه معمولا تحت تاثیر ۹۰ درجه اول قرار دارد و دارای سرعت بیشتری میباشد و در نتیجه کنترل آن نیز مشکلتر میشود ، لطفا این موضوع را رعایت کنید .
حالا با هم این مورد تمرینی را مرور می‌کنیم :
۱- چرخش و گردش PLF
شاید برایتان جالب باشد که این مهارت هم جز مهارتهای کار با چتر دسته بندی بشود ، به مرور خواهید فهمید که آشنا بودن با چرخش و گردش یکی از مفید‌ترین مهارتهائی است که میتوانید یاد بگیرید و به موقع از ان استفاده کنید ، فرقی نمیکند که شما از چه نوع چتری استفاده می‌کنید یا در چه سطحی از مهارت در چتر بازی قرار دارید ، شما باید چگونگی انجام این تکنیک را بلد باشید ، احتمالا دوستانی که در واحدهای نظامی آموزش دیده‌اند با انجام این کار آشنا هستند در غیر این صورت هر چه زودتر این کار را یاد بگیرید .
نکته‌ای که باید به آن توجه شود این است که بر خلاف آنچه بنظر می‌رسد اجرای چرخش و گردش بیش از اینکه به آمادگی فیزیکی احتیاج داشته باشد به آمادگی ذهنی و روانی نیازمند است و اینکه شما از لحاظ ذهنی آمادهٔ انجام این کار در موارد اضطراری باشید . به هر حال بیاد داشته باشید که در صورت ایجاد انحراف جزئی در چتر به هنگام فرود ، اشتباه در محاسبهٔ ارتفاع حین دور زدن و یا فرود پشت به باد ، انجام چرخش و گردش کمک زیادی به شما می‌کند .
۲- ایجاد واماندگی بوسیلهٔ فرامین Toggle Stall
ابتدائی‌ترین شناختی که شما باید نسبت به چتر خود به دست بیاورید این است که این چتر با حداقل چه سرعتی میتواند به حرکت خود ادامه بدهد ، بسیاری از افراد از اینکه فرامین خود را آنقدر پائین کشیده تا این حداقل را بدانند واهمه دارند چون نگران واماندگی یا Stall هستند .
شما با انجام این تمرین متوجه میشوید که باید چه مقدار فشار به روی فرامین خود بیاورید تا چتر شما به حداقل سرعت رسیده ولی واماندگی در آن ایجاد نشود .
اگر بند فرامین شما بلند است آنها را یک یا چند دور به دور دست خود بپیچانید ، ( در این حالت استفاده از دستکش کار شما را آسانتر می‌کند ) و سپس اقدام به کشیدن فرامین بسمت پایین بکنید این کار را به آهستگی انجام داده تا آنجایی که واماندگی در چتر ایجاد شود بسیاری از افراد از ایجاد این حالت واهمه دارند ، به یاد داشته باشید که در صورتیکه این کار را در ارتفاع مطمئن انجام دهید هیچ خطری متوجه شما نخواهد بود ، در عوض تجربه‌ای که از انجام آن برای شما باقی خواهد ماند بسیار ارزشمند است ، مشورت با کسانی که تجربه پرواز با این نوع چتر را دارند میتواند بسیار مفید باشد . ذکر این نکته ضروری است که در صورت مواجه با حالت واماندگی به هیچ عنوان اقدام به بازگرداندن سریع فرامین به محل اولیه خود نکنید، بلکه سعی کنید که فرامین را به آهستگی، بسیار آرام و با کم کردن فشار به جای خود برگرداندید .
۳- ایجاد واماندگی بوسیلهٔ رایزرهای عقبی Rear risers stall
برای انجام این تمرین همانند تمرین قبلی عمل نموده ، با این تفاوت که بجای فرامین از رایزرهای عقب استفاده می‌کنید .
در این حالت با کشیدن رایزرهای عقبی به سمت پائین و ادامهٔ فشار ، حالت واماندگی را در چتر ایجاد نمائید . توجه داشته باشید در صورت استفاده از چتر با سطح مقطع زیاد و یا wing load کم و پایین ، انجام این کار مستلزم صرف انرژی و فشار مضاعف به روی رایزرها میباشد .
۴- پیدا کردن نقطه مطلوب Sweet-spot
یکی از مهمترین نکاتی که شما باید در مورد کاناپی خود بدانید ، آگاهی از نقطه مطلوب چتر شما میباشد و آن زمانی است که کاناپی کمترین مقدار افت ارتفاع و کمترین سرعت پیشروی را داشته باشد . شما به آسانی میتوانید با وارد آوردن فشار بروی فرامین نقطه مطلوب چتر خود را پیدا کنید ولی توجه کنید که مقدار فشار لازم در کاناپی های مختلف و wing Load های مختلف ، متفاوت میباشد .
برای انجام این کار در حالی که در ارتفاع مطمئن قرار دارید ، نقطه‌ای را در سطح افق در نظر گرفته و به آرامی فرامین را به طرف پائین بکشید لحظه‌ای که احساس کردید حرکت شما به طرف نقطه در نظر گرفته شده ، متوقف شده و چتر شما حرکت رو به جلو ندارد ، آن لحظه ًَ نقطه مطلوب ً چتر شما محسوب میشود . نکتهٔ دیگر اینکه در زمان قرار گرفتن چتر در نقطه مطلوب ، بدن شما در حالت معلّق در زیر کاناپی کمی رو به جلو و در بین بندهای A و B قرار می‌گیرد در صورتیکه در حالت عادی بدن شما با کمی تمایل به سمت عقب چتر و بین بندهای C و D قرار خواهد گرفت . به مرور متوجه خواهید شد که آگاهی از نقطه مطلوب کمک زیادی به شما در راه بهتر کنترل کردن چتر شما خواهد کرد .
۵- دور زدن با رایزرهای عقبی Rear risers turn
از مهمترین دلایلی که فرا گرفتن مهارت دور زدن بوسیلهٔ رایزرهای عقبی را توجیه می‌کند ، جلوگیری از تصادم احتمالی با کاناپی چترباز دیگر در حین و یا بلافاصله بعد از باز کردن چتر و یا احتمال پاره شدن بند یکی از فرامین میباشد که امکان کنترل چتر را توسط شما غیر ممکن و یا بسیار سخت می‌کند ، در این صورت استفاده از رایزرهای عقبی کمک خیلی زیادی به شما برای کنترل چتر خواهد کرد .
برای تمرین این مهارت شما باید دو حالت متفاوت را در نظر بگیرید ، یک اینکه فرامین کاملا در مقر و یا جای خود قرار دارند که در این صورت به دلیل تحت فشار بودن قسمت انتهای چتر و رو به پائین کشیده شدن آن ، کشیدن هر کدام از رایزرهای عقبی باعث چرخش سریع چتر از همان طرف میشود و میتواند شما را از منطقه خطر دور کند ( داشتن این مهارت در پرش از ارتفاع ثابت Base Jumping در صورت مواجه شدن با Off heading و یا همانطور که ذکر شد به جهت جلوگیری از تصادم حین باز شدن چتر با چتر باز دیگر بسیار ضروری و کاربردی میباشد ) .
حالت بعدی در صورتی است که فرامین آزاد هستند و فشاری به روی قسمت عقبی چتر وجود ندارد و به اصطلاح چتر در حالت Full Flight قرار دارد که باز هم مانند حالت قبلی با استفاده از رایزرهای عقبی اقدام به دور زدن بکنید .
بعد از امتحان هر دو حالت تفاوت مقدار فشار لازم بروی رایزرها را در هر دو وضعیت خواهید فهمید و سعی کنید که با استفاده از این تکنیک اقدام به زدن پیچ‌های ۹۰ درجه کنید .
بعد از چند بار تمرین و احساس راحتی با این مهارت ، الگو و یا مسیر ( pattern ) فرود خود را نه بوسیله فرامین بلکه با استفاده از رایزرهای عقبی طی کنید .
۶- دور زدن با استفاده از پشتی چتر Harness Turn
یکی از ویژگیهایی که چترهای با قابلیت عملکردی بالا (high Performance ) دارند این است که با فشار و یا به اصطلاح با انداختن وزن بدن به یک طرف هارنس یا پشتی ، چتر از همان طرف شروع به چرخش می‌کند ( مانند همان قابلیتی که در چترهای پاراگلایدر وجود دارد ) و هر قدر که سطح مقطع این چترها کمتر باشد و یا Wing Load بالاتری داشته باشند نسبت به این فشار حساس تر بود و عکس‌العمل سریعتر نشان میدهد .
دور زدن با این روش را چند بار تمرین کنید و سپس سعی کنید که الگوی فرود ( pattern ) خود را با استفاده از این تکنیک بسازید . موضوعی که به وضوح مشاهده خواهید کرداین است که این روش دور زدن بسیار آرامتر و نرم تر از دور زدن بوسیلهٔ فرامین خواهد بود و همچنین به زمان بیشتری برای دور زدن نیاز خواهد داشت . همچنین انجام این کار با چترهای با Wing Load پائین مشکلتر خواهد بود .
۷- دور زدن حین ترمز کردن Braked turn
در این نوع دور زدن شما کمترین مقدار ارتفاع را حین دور زدن از دست خواهید داد ، در بعضی از موقعیتها این نوع دور زدن بسیار مفیدتر از بقیهٔ انواع دورزدن میباشد که قبلا در مورد آن صحبت کردیم
برای شروع با کشیدن فرامین ، به نقطهٔ مطلوب چتر (sweet Spot ) نزدیک شده و بعد از رسیدن به آن فرامین را در همان نقطه نگه داشته و سپس با استفاده از یکی از این ۳ روش به سمت مورد نظرتان دور بزنید :
۱. به فرمانی که قصد دور زدن از آن طرف را دارید کمی فشار بیشتر بیاورید .
۲. فشار را از روی فرمان سمت مخالفی که می‌خواهید دور بزنید کمی کاهش دهید .
۳. هردو کار را با هم انجام دهید ، به این معنی که کمی فشار را از یک طرف زیاد کرده و از طرف فرمان دیگر کم می‌کنیم ، چتر از طرفی که فشار بیشتر وارد آمده به آرامی شروع به چرخش می‌کند .
۸- Braked Approach & Braked Landing
آشنا بودن با این دو مهارت از کاربردی ترین مهارتهای کنترل چتر میباشد که فرا گرفتن آنها برای هر چتربازی بسیار ضروری است .
پرشهای دقت ، پرش در مناطقی که محل فرود کوچک دارند ، فرود در مناطقی که دارای موانع در اطراف محل فرود میباشد، پرش در استادیومهای ورزشی ، پرشهای نمایشی در محیطهای شهری ، و پرش از ارتفاع ثابت ( Base jumping ) از مواردی میباشد که شما در هنگام فرود نیاز زیادی به آشنا بودن با این دو مهارت دارید .
برای تمرین مهارت Braked Approach با ۲۰ تا ۲۵ درصد فشار بروی فرامین وارد الگوی فرود ( pattern ) خودتان شوید و این تمرین را با مقدار فشارهای متفاوت بروی فرامین و در بادهای با شدت متفاوت تکرار کنید ، با این کار شناخت بسیار خوبی از چگونگی حرکت ، سرعت و افت ارتفاع کاناپی خود در مراحل و وضعیتهای گوناگون به دست خواهید آورد .
توجه داشت باشید که در ادامهٔ همین حالت اگر به زمان فرود نزدیک شدید با آرامی و آهسته فشار روی فرامین را کم کرده و اجازه دهید که کاناپی به حالت پرواز و حرکت نرمال خود ادامه دهد ، حدود ۸ تا۱۰ ثانیه زمان برای اینکه کاناپی به حالت اولیهٔ خود برگردد و بتواند در حالت نرمال فرود داشته باشد کافیست .
درمراحل بعدی و ادامهٔ این تمرین پس از ورود به الگوی فرود خود که همراه با ۲۰ تا ۲۵ درصد فشار بروی فرامین میباشد ، همین حالت را حفظ نموده و ارتباط چشمی خود را با محل فرود حفظ کرده تا جایی که به زمین نزدیک شوید و سپس بر اساس ارتفاع و سرعت چتر در هنگام فرود ، فرامین را بیشتر کشیده و به اصطلاح فلر ( flare ) کنید و به زمین بنشینید .
در دفعات بعدی تمرین فشار بروی فرامین را در هنگام ورود به الگوی فرود خود ( pattern ) بیشتر کنید و این تمرین را با مقدار فشارهای متفاوت تکرار کنید .
به دلیل نزدیک بودن به زمین در این تمرین ، داشتن ارتباط کلامی با مربی و یا یک رهنما میتواند بسیار مفید باشد ، نکتهٔ دیگر اینکه فشار بروی فرامین باید به حدی باشد که چتر همیشه حرکت رو به جلوی خود را داشته باشد ، این مقدار فشار باید کمی کمتر از فشار لازم برای رسیدن به نقطه مطلوب (sweet Spot ) چتر شما باشد ، مورد دیگر اینکه در هنگام فرود طی این تمرین همیشه آمادگی انجام احتمالی چرخش و گردش (PLF) را داشته باشید .
۹- چرخش هماهنگ Coordinate Turn
یکی از انواع چرخش که نوعی دور زدن نرم و با ایمنی بالا برای شما ایجاد می‌کند ، این نوع دور زدن میباشد .
در این تمرین شما در عین حالی که فرمان سمت مورد نظر را به طرف پایین می‌کشید ، قسمت تنه و پهلوی خود را نیز به همان سمت متمایل می‌کنید ، این کار علاوه بر اینکه به دور زدن شما کمک می‌کند این امکان را به شما میدهد که با چرخاندن بدن به سمت مورد نظر امکان برقراری ارتباط چشمی را با سمتی که می‌خواهید دور بزنید داشته باشید و بتوانید از وجود موانع و عوارض احتمالی در مسیر خود آگاه شوید و متعاقباً آمادگی فیزیکی و فکری کامل برای انتخاب تصمیم و یا مسیر درست را نیز داشته باشید .
این نکته را باید مورد نظر داشته باشید که انجام این تمرین با کاناپیهای با Wing Load بالا باعث میشود که روند دور زدن بسیار سریع و برق آسا صورت بگیرد پس باید احتیاط لازم در این تمرین لحاظ شود .
نکتهٔ دیگر اینکه کمی آزاد کردن بند سینه ( chest Strap ) میتواند کمک زیادی به شما برای انتقال وزن قسمت میانی بدن به سمت مورد نظر بکند .
۱۰- فرود در باد پهلو Land Cross Wind
برای شروع این تمرین برای بار اول با زاویهٔ ۳۰ تا ۴۰ درجه نسبت به جهت وزش باد فرود خود را انجام دهید . فقط کافیست همانند فرود در وضعیت نرمال هنگام فرود فلر ( flare ) کنید و فقط یک مقدار فشار بیشتر و به صورت یکنواخت بروی فرمان جهتی که به سمت باد است بیاورید . حال این تمرین را با زاویهٔ بیشتر تا ۴۵ درجه ادامه دهید ، وقتی با انجام آن احساس راحتی کردید میتوانید این کار را با همین زاویه اما در بادهای با سرعت ۱۶ تا ۲۰ کیلومتر در ساعت نیز انجام دهید ، بیاد داشته باشید که مقدار فشار بروی فرامین در این تمرین بسیار مهم است ، اگر فشار روی فرمان کم باشد کاناپی شما به سمت وزش باد چرخیده و به اصطلاح پشت به باد فرود خواهید آمد و اگر فشار روی فرمان زیاد باشد ، شما هنگام فلر (Flare) کردن به سمت وزش باد خواهید چرخید .
بعد از چند بار تمرین میتوانید تکنیک فشار بروی هارنس چتر را نیز همراه با کشیدن فرامین همان سمت اجرا کنید .
یادتان باشد که قبلا بقیهٔ پرندگان را نسبت به انجام این تمرین آگاه کنید .
۱۱-فرود در مسیرهای سر بالا و سر پایین Land Uphill or Downhill
سر انجام روزی خواهد رسید که شما در یک مکان غیر معمول نسبت به محل فرود همیشگی خود فرود خواهید آمد . این نوع فرود میتواند ناخواسته باشد مثل پرشهای اضطراری و یا به صورت از قبل برنامه ریزی شده باشد مثل پرشهای داخل شهر ، استادیومهای ورزشی و یا پرش از ارتفاع ثابت در این پرشها هیچ تضمینی وجود ندارد که محل فرود شما صاف و خالی از عوارض باشد در بعضی از موارد ممکن است مجبور به فرود در یک سطح شیب دار باشید ، در این حالت عکس‌العمل شما برای فرود ، به سمت شیب بستگی دارد ، اگر مجبور به فرود در یک مسیر سرازیری هستید ، باید فشار بروی فرامین به آهستگی و آرامی وارد شود تا اجازه داده شود که کاناپی به آهستگی و طی کردن یک مسافت کوتاه به آرامی شما را روی زمین بگذارد و در حالت برعکس اگر قصد فرود در یک مسیر با شیب رو به بالا را دارید ، نیاز دارید که فشار بیشتر و سریعتری بروی فرامین خود آورده تا چتر شما سریعتر متوقف شود .
۱۲- فرود پشت به باد Land Downwind
برای انجام این تمرین علاوه بر اینکه باید سایر پرندگان را از نوع تمرین خود آگاه کنید لازم است که با مسول زمین پرش نیز از قبل جهت انجام این کار هماهنگ نمائید ، چون در این نوع فرود شما درست در مسیر مخالف سایر چتربازان حرکت کرده و فرود خواهید آمد .
بهترین حالت شروع ، وضعیت باد صفر میباشد و سپس میتوانید کارتان را تا باد ۶ تا ۸ کیلومتر در ساعت نیز ادامه دهید در این حالت شما نیاز خواهید داشت که برای مدت زمان بیشتری بروی فرامین خود فشار آورده و به تدریج فشار را افزایش دهید و بالطبع در این حالت شما مسیر بیشتری را قبل از فرود بروی زمین طی می‌کنید و همچنین به خاطر وزش باد از پشت ، سرعت بیشتری هم خواهید داشت ، بنا بر این عمل فلر Flare کردن باید به تدریج و آرامی صورت گرفته و با رسیدن به مرحلهٔ فرود فلر کردن کامل شود و تا فرود کامل بروی زمین ادامه پیدا کند .
در این مورد به چند نکته توجه کنید ، یکی اینکه تا آنجا که میتوانید پاهای خود را قبل از فرود بالا نگاه داشته و اجازه برخورد آنرا به زمین ندهید .
بسته به سرعتی که دارید هنگام فرود احتمالا نیاز به دویدن و یا سر خوردن تا قبل از توقف کامل خواهید داشت .
از آنجایی که معمولا این نوع فرود میتواند آسیب رسان باشد ، سعی کنید که با آمادگی کامل جسمی و ذهنی مبادرت به انجام آن نمائید و در هر موقعیتی برای انجام چرخش و گردش (PLF) آمادگی داشته باشید .
شاید این سؤال برای شما پیش بیاید که اگر این نوع فرود میتواند آسیب رسان باشد ، به چه دلیل اصرار به انجام آن وجود دارد ؟
به دلایل بسیار داشتن این مهارت برای شما مفید خواهد بود ، یکی از این دلایل که میتواند فرا گرفتن این مهارت را توجیه کند ، مراجعه به آمار تلفات ناشی از دور زدن در نزدیکی زمین میباشد .
در موقعیتی که خارج از منطقهٔ پرش هستید ، اگر به موقع تصمیم بگیرید و قبل از اینکه ارتفاع ایمن را از دست بدهید ، در مسیر درست قرار گرفته و با رعایت تمام جزئیات به درستی اقدام به فرود پشت به باد نمائید ، میتوانید سهم زیادی در کم کردن این آمار داشته باشید .
فراموش نکنید که فرود پشت به باد در هر وضیعتی نسبت به دور زدن در نزدیکی زمین الویت دارد .
۱۳- دور زدن در هنگام فلر کردن Flare Turn
مناطق پرش معمولا عآری از عوارض و عوامل آسیب رسان میباشد ولی هیچ تضمینی در این باره در سایر وضعیتها و مکانها وجود ندارد ، چند سال پیش خود من در جریان یک پرش در میدان آزادی تهران شاهد برخورد یکی از چتربازان با یک لوله آب که برای آبیاری زمین چمن مورد استفاده قرار می‌گرفت بودم که باعث جراحت شدید پای فرد پرش کننده شد ، علاوه بر این وجود پستی و بلندی و یا حتی حضور چترباز دیگر و یا افراد غیر چترباز ( تماشاگران و ....) هم در مسیر فرود شما و در هنگامی که مسیر فرود خود را مشخص و نهایی نمودید ، میتواند باعث تصادم و مصدومیت شما شود .
جهت گریز از این موقعیت داشتن مهارت دور زدن در حین فلر کردن میتواند مهم و حیاتی باشد .
تمرین این کار بسیار ساده میباشد . مسیر نهایی خود را برای فرود دقیقا در جهت مخالف وزش باد انتخاب کنید و در زمانی که در حال فلر کردن برای فرود هستید ، به آهستگی و نرمی فشار اندکی را بروی فرمانی که قصد دور زدن از آن سمت را دارید بیاورید تا مسیر چتر شما عوض شود ، انجام این کار را با دور زدن تا حدود ۱۰ تا ۱۵ درجه شروع کنید و در صورت تکرار تا زاویهٔ ۴۵ درجه هم ادامه دهید .
به جهت راحتی بیشتر میتوانید تمرین را در ارتفاع بالا اجرا کرده و پس از اینکه احساس راحتی کردید آنرا در نزدیکی زمین و هنگام فرود تکرار کنید .
۱۴-فرود با رایزرهای عقبی Rare Risers Landing
فرود بدون استفاده از فرامین میتواند دلهره آور ، ولی تجربه حاصل از آن بسیار مفید خواهد بود .
انجام این کار همانند فرود به وسیله فرامین می باشد با این تفاوت که شما از رایزرهای عقبی جهت این کار استفاده می‌کنید
فقط توجه کنید که چون کشیدن رایزرهای عقبی امکان ایجاد واماندگی ( stall ) را به طور فزاینده‌ای زیاد می‌کند برای شروع تمرین از ارتفاع ایمن و مناسب استفاده کنید .
آشنا بودن با این مهارت در مواقعی که امکان استفاده از فرامین وجود ندارد میتواند سودمند باشد .
۱۵- جبران دور زدن نزدیک زمین Low - Turn Recovery
همه ما با خطر دور زدن نزدیک زمین آشنا هستیم .
این تمرین به ما آموزش میدهد که در صورت محاسبه اشتباه و دور زدن در نزدیکی زمین چگونه نسبت به جبران آن اقدام کنیم . طبق معمول همیشه برای شروع از ارتفاع بالا و ایمن شروع می‌کنیم .
آموزش این مهارت را طی دو مرحله انجام میدهیم ، ابتدا اقدام به انجام یک چرخش ۹۰ درجه از سمت دلخواه و با استفاده از فرمان می‌کنیم به محض رسیدن به زاویهٔ ۹۰ درجه با فرمان مخالف اقدام به دور زدن در زاویهٔ مخالف کرده و چرخش را تا رسیدن به زاویهٔ ۱۸۰ درجه نسبت به وضعیت ابتدایی ادامه میدهیم ، اگر در این حالت وضعیت پیچ خوردن بندها بوجود بیاید نشان دهنده این موضوع میباشد که فشار بروی فرمان زیاد بوده و سعی کنید که در تمرین بعدی فشار کمتری را هنگام انجام چرخش دوم بروی فرامین آورده تا حالت پیچ خوردن بندها به وجود نیاید . بعد از اینکه توانستید این تمرین را با حداکثر سرعت و بدون ایجاد پیچ خوردگی در بندهای چتر انجام دهید میتوانید مرحلهٔ بعدی را شروع کنید .
حال مانند مرحلهٔ قبل سریعا یک دور ۹۰ درجه زده و بلافاصله با کشیدن فرمان مخالف به زاویهٔ اولیه برگشته و به محض قرار گرفتن در مسیر اولیه بروی هر دو فرمان فشار یکسان آورده و به یک میزان به طرف پایین می‌کشید این فشار را ادامه داده و پس از رسیدن به نقطه مطلوب ( sweet Spot ) به آرامی فشار را از روی فرامین کم کرده تا چتر به حالت اولیه خود بازگردد .
پس از چند بار تمرین در ارتفاع مناسب و آشنایی کامل با این روند این عمل را در نزدیکی زمین انجام داده و ارتفأع را به طوری تنظیم کنید که بلافاصله پس از فشار بروی فرمان مخالف اقدام به فلر کردن و فرود نمائید .